W ciągu ostatniego tygodnia Olce kilka razy udało się doprowadzić nas do łez poprzez swoje wypowiedzi i zachowanie. Nie muszę chyba dodawać, że płakaliśmy ze śmiechu. Właściwie kilka razy to nawet leżeliśmy na ziemi i kulaliśmy się chichocząc do utraty tchu. Niestety często robi nam to z zaskoczenia. Gdybyśmy tylko zostali przez nią ostrzeżeni np. słowami: "Mamo, tato, zaraz powiem/zrobię coś śmiesznego. Wyciągnijcie łaskawie telefony/aparaty/kamery i nagrywajcie to, bo za 20 lat będzie z tego jeszcze większa beka." A tu takie kąski, takie sytuacje. Większość nie nagranych, uwiecznionych tylko na blogu, lub Oli pamiętniku. Szkoda byłoby żeby takie rozmowy przepadły w zakamarkach matczynej pamięci, więc prezentuję:
