Borzechowo ♥

Niewielka wieś na Kociewiu otoczona lasami Borów Tucholskich, położona uroczo nad dwoma jeziorami.  Tam wszystko się zaczęło...

Wakacje od lat mych najmłodszych zawsze miały zapach borzechowskich lasów.
Podskakiwanie auta na ułożonej z betonowych płyt wąskiej drodze przez las było zapowiedzią rozpoczynających się wakacji.
Chodzenie na grzyby obuta w kalosze, jedzenie jagód prosto z krzaka. Komary, kleszcze, pająki. (oby wyginęły bydlaki!)
Plac zabaw, trawiasta plaża, boiska, kolorowe domeczki podpisane leśnymi imionami, Pan kierownik Marek, przystojni ratownicy, sympatyczni kelnerzy...
Podchody w nocy, wieczorne kąpiele w jeziorze, całe dnie spędzone na pomoście.
W dzień opalanie, w nocy na gwiazdy patrzenie, gadanie do rana.... w deszczu w hangarze siedzenie.
Pachnąca starymi meblami i piwem restauracja, pyszne obiadki jedzone na stołówce...
Łażenie bez celu, kręciołki, bierucza, flipery, które czasem trzeba było z kolana potraktować.
Turnieje w siatkówkę, w których nigdy nie brałam udziału bo mam dwie lewe i nawet kibicując zawodnikom udało mi się palec złamać ;)
Rowery wodne, kajaki, żaglówki, moja i Igi pontonowa przygoda z policją wodną...
Pierwsze miłości, pierwsze pocałunki, pierwsze imprezy do rana.
Piosenki tam po raz pierwsze usłyszane najmilsze przynoszą dziś wspomnienia...

Tam poznałam wspaniałych ludzi, dzięki którym każde moje wakacje były słoneczne niezależnie od pogody. Tam poznałam M. i choć miłość nie przyszła od pierwszego wejrzenia, był to początek naszej przygody, która trwa szczęśliwie do dziś. (ps. tam mieliśmy sesję ślubną)

Takie wakacje już się niestety nie powtórzą, dzisiejsze Borzechowo bez tamtych ludzi to już nie to samo miejsce. Niektórych tam spotkanych osób, może już nigdy nie zobaczę, z innym mam kontakt, ale dorośliśmy, mamy własne rodziny, porozjeżdżaliśmy się po kraju i świecie.
Inne już mają wakacyjne miejsca, inni są z nimi przyjaciele...

Na mojej obecnej liście planów urlopowych, pobyt w Borzechowie (chociaż kilkudniowy) to przysłowiowy "must have". Chociaż nie jestem już po tej samej stronie jeziora, nie w tym samym ośrodku, nie z tą samą ekipą (chociaż chciałabym bardzo...), wciąż lubię tam jeździć.

Wczoraj odkurzaliśmy domek po zimie. Pierwsze odwiedziny po roku. I znowu widok jeziora i spojrzenie na "tamtą" stronę przywołały wspomnienia tamtych czasów i mnie - małolaty biegającej w dżinsowej spódniczce po ośrodku ze zgrają krejzoli. ;)

Moja Ola w tym roku będzie tam spędzała wakacje po raz drugi. Nie wiem czy ona polubiła to miejsce tak jak ja. Wiem już na pewno, że spodobało jej się jezioro, bo bardzo miała ochotę na kąpiel w ubraniu. Szyszki też już przyuważyła, więc pewnie będziemy łazić pół dnia po lesie z wiaderkiem i zbierać. :)

Cieszę się na te moje nowe borzechowskie doświadczenia w roli mamy.
Ciekawa jestem jakie będą Oli wakacyjne wspomnienia, czy znajdzie tu przyjaciół, czy dla niej to miejsce również stanie się wyjątkowym, ulubionym, takim do którego w myślach będzie wracała by przywołać zimą zapach i kolory lata.

Ja wracam tam i wracać będę, bo idealne wakacje, to dla mnie nie pięciogwiazdkowe hotele, to nie gorące klimaty, tropikalna dżungla, piaszczyste plaże, all inclusive i obsługa na najwyższym poziomie. Idealne wakacje to dla mnie cztery ściany z drewna, chłodne jezioro i ludzie z którymi mogę gadać do rana, zgubić się w lesie i śmiać do utraty sił...

a wczoraj było tak:

Ola z tatą i wujkiem Maćkiem. 

Tata M. się za dużo "Króla Lwa" naoglądał... ;)