Matka ma wakacje!

Jeszcze jutro, jeszcze tylko jeden dzień i zacznie się sezon na zawiść i czas wytężonej aktywności belferskich "hejterów". Rozpoczyna się bowiem coś, czego zazdrości nauczycielom 3/4 kraju - wakacje!
Oj boli ludzi strasznie ten przywilej pedagogów. Znieść niektórzy nie mogą, że w czasie kiedy oni kiblują w klimatyzowanych pomieszczeniach, wpatrując się we wskazówki leniwie okrążające tarcze zegara, inni mają prawie dwa miesiące wolnego. Od kiedy jestem nauczycielem (a nie zawsze nim byłam!) śmieszą mnie pretensje innych, związane z tymi wolnymi dniami. To fakt, że jest ich wiele, ale dlaczego niektóre osoby zachowują się tak, jakby ludzie swe zawody dostawali stojąc w kolejce do Pana Boga. Jakby wygrywali je w losowaniu, albo dziedziczyli jak geny nie mając wpływu na to czy będą lekarzami, prawnikami, księgowymi, czy nauczycielami. A w końcu każdy ma wybór, każdy sam kieruje swoim życiem i karierą zawodową.
Ja nie ukrywam, że nauczyciele mają fajnie z tymi wakacjami. Dlatego też stanowczo potępiam wieczne narzekania niektórych nauczycieli na swoją pracę. Owszem, są minusy, takie jak np. praca w domu, która czasami zajmuje kilka dobrych godzin dziennie, stres, papierkowa robota i pensja często nieproporcjonalna do poświęcenia.
Jak komuś się to nie podoba, jak się nauczycielem nie chce być, to o ile dobrze się orientuję żyjemy w wolnym, demokratycznym kraju i nikt zatrudnienia przymusowego nie stosuje wobec obywateli.
Ja po swoich wcześniejszych doświadczeniach zawodowych, pracę swoją cenię i może będzie to nazbyt pompatyczne, ale rzec mogę, że odnalazłam w niej swoje powołanie i widzę szczyptę ukochanego idealizmu w tym szerzeniu kaganka oświaty
Jednak jak każdy normalny osobnik mam też czasem chwile zwątpienia spowodowane natłokiem obowiązków i permanentnym zmęczeniem. Wtedy to tzw. "wykończka" sprawia, że mam ochotę wyrzucić komputer przez okno, a sprawdzianami wyłożyć kocią kuwetę ;) i krzyczeć: "za jakie grzechy???".
Dziś jednak, w przede dniu ostatniego dnia roku szkolnego raczej mam ochotę zaśpiewać: "dzięki o Panie, składamy dzięki...". Wdzięczna jestem za tą szansę, którą dostałam od losu i gdybym mogła chętnie bym sobie "piątkę" przybiła za to że ją wykorzystałam, bo bycie nauczycielem nie było nigdy moim marzeniem.
A teraz jako mama mająca w bliskiej perspektywie dwa miesiące na spędzenie czasu ze swoją córeczką, nie wyobrażam sobie fajniejszej pracy! Jeszcze, żeby ludzie (w tym uczniowie) więcej szacunku okazywali... no ale o tym moooże kiedy indziej, bo w zamyśle o pracy na blogu nie chciałam zanadto rozprawiać.

Dwa miesiące to szmat czasu i jak na człowieka z tysiącem pomysłów na minutę przystało, mam milion planów na ten wakacyjny czas, a niektóre z nich to:
1. wypróbować nowe przepisy i zaprezentować je na blogu;
2. przeczytać ze dwie książki (i nie mówię tu o podręcznikach i innych popularnonaukowych mądrościach);
3. napisać fajne teksty na bloga (a jak się nie da ciekawych to chociaż jakiekolwiek);
4. zaprojektować nowe logo bloga;
5. nauczyć Olę przesypiać całe noce i to najlepiej w swoim łóżeczku;
6. znaleźć sobie jakąś aktywność fizyczną, za sprawą której zmienię się w Ewę Chodakowskiej;
7. spróbować odpieluchować Olę;
8. opalić się (i nie mówię tu tylko o muśniętych słońcem podczas pchania wózka grzbietach dłoni, które to w poprzednie wakacje były jedyną moją opaloną częścią ciała);
9. wyspać się;
10. zorganizować przynajmniej jeden babski wieczór i być na nim;
11. obejrzeć wszystkie odcinki "Perfekcyjnej Pani Domu" i wreszcie nauczyć się składać prześcieradło na gumce (hahahah , żartowałam oczywiście, ale przyda się posprzątać chałupę);
12. nadrobić zaległości w kontaktach towarzyskich (w tym miejscu pozdrawiam Magdę, Igę, Natalię, Wioletę, Monikę, Beatkę - mam nadzieje, że jeszcze mnie pamiętacie dziewczyny) :*

A z wyjazdowych planów:
1. odwiedzić Borzechowo;
2. sprawdzić jak się mieszka w czterogwiazdkowym hotelu z dzieckiem;
3. namówić pewną panią i pojechać z naszymi maluchami na kemping :P
4. odwiedzić trójmiasto (w końcu jest taaak daaaleko... )


A poniżej fotki z naszej dzisiejszej wycieczki na plac zabaw:
P.S. Olka nie jest zła na tych zdjeciach, ani smutna nie jest. Ona ma po prostu taką minę jak myśli, albo się nad czymś zastanawia. :)